11. Hotel Blue Sheep - Yak Karka

Hoeven pas om 8 uur weg maar om 7 uur ben ik er al uit. Kees slaapt nog of doet alsof. 
De eetzaal ligt pal op de zon met schitterend uitzicht op de bergen. Razan is de oudste van 6 kinderen. Zelf wil hij maar 1 kind (expensive) en het maakt niet of het een meisje of een jongen is. Da's bijzonder want in Nepal is een zoon vaak belangrijker dan een dochter. Maar voor hem geldt dat niet meer zegt hij. 
Na 2 uur lopen bereiken we een hooggelegen uitkijkpunt met uitzicht op de Manangvallei. Lammergieren zweven boven en onder ons.

We dalen steil naar een hangbrug en drinken thee bij een theehuis. Het huis is een lage hut van stenen met een soort van aangebouwde tent waar 3 personen slapen. Een rij hoog opgestapelde stenen met kleed fungeert als bank. Op een tafel staan bier t/m Snickers en tijgerbalsem. Op een rots staat de kop van een echte yak ons aan te staren als we van de hete mintthee slurpen (luidruchtig slurpen is toegestaan in Nepal). 

Even later komen we weer op de Annapurna-trail en lopen we in een uurtje naar Yak Karka, een verzameling lodges. In de laatste van het dorp krijgen we een enorme kamer. Ik doe m'n was in een teil aan de weg. Het waswater van wat kleding is bruin van kleur, de douche is koud of beter, het water uit de slang (=douche) is koud. Er is geen bereik, laat staan internet. Ze bestaan dus nog, dit soort plekken op de wereld.  
Kees belt met Anneke gedurende 3 minuten, €6, omdat we al dagen geen contact hebben gehad. De telefoon staat midden in de keuken van een hotel en de kok rekent af. Ons hotel is het slechtst bezocht: wij zijn de enige gasten. 
Gedurende de middag liggen we voor het grootste gedeelte in onze kamer en fabriceren we een waslijntje.  Kees scheert zich buiten op een steen. Merkwaardig hoe vaste gewoonten zich zo snel ontwikkelen: we slapen telkens aan dezelfde kant van de kamer, ik pak de grote rugzak in, Kees is het laatste uit de slaapzak (niet zo merkwaardig).
Niets zo ongezellig is ergens eten waar je de enige bent, de houtkachel wordt dan nog wel aangestoken maar een blok erbij zit er dan niet meer in. 
We komen nu in het gebied waar het echt afgelegen en hoog wordt en Razan blijft een beetje vaag hoe het 'protocol' is wanneer er wat ernstigs gebeurt. Helikopter is duidelijk maar hoe die dan gewaarschuwd gaat worden? In ieder geval loopt hij dan terug. Tsja. 
Om half 9 naar bed.