08. Manang - Hotel Blue Sheep & Resturent

Wanneer de wekker om 6 uur gaat dringt de vertrouwde en aangename geur van het houtgestookte keukenfornuis onze kamer binnen. Het is helder en er is hogerop veel sneeuw bijgevallen. 

De gidsen en dragers lopen op blote voeten in slippers met tandenborstels in hun mond rond op de binnenplaats. Het is, denk ik, net onder nul.  
Na een machtige appelpannenkoek en mintthee vertrekken we om half 8. Net na Manang verlaten we het pad en trekken we richting Khangsar, de eerste stop na 2 uur. Naast ons de brede rivierbedding diep onder ons. Na een uur voegt zich een andere rivier bij de rivier die wij al dagen volgen en lopen we over de hangbrug naar de overzijde. Het is hier fabelachtig mooi met de enorme hoge witte toppen op de achtergrond. Ik realiseer me ineens dat we al 3 dagen geen auto gezien hebben. Drie gieren glijden geluidloos op 20 meter langs ons. We zien een tiental blue sheep een helling af walsen. 
Na 2 uur komen we in Khansar aan. Hier worden jongens aangenomen die hier op de hellingen bepaalde insekten zoeken die als voedsel in China en India gegeten worden. In het dorp staan ze te wachten totdat ze een permit krijgen. 
Op het volleybalveld hebben 2 jongen kalven ruzie, de boerin probeert ze tevergeefs naar de stal te loodsen. Het kleinste kalf staat er als een sufferdje bij.
De laatste 1 1/2 uur zijn vaak steil richting 4000m. Om 12 uur bereiken we Hotel Blue Sheep & Resturent zoals het exact heet. Het kijkt uit op een lange besneeuwde bergwand met als trotse top de Tilicho Peak. Onze bedden hebben elk een dik dekbed, de wind loeit om het hotel heen. Het gaat wat worden vanavond en vannacht. 
Razan loopt nog steeds op zijn luxe crocs maar nu voor het eerst met sokken erin.

Lunch bestaat is noodles met tonijn voor mij en Kees heeft Dal Bhat. We duiken onze slaapkamer in, de gordijnen staan bol van de tocht. Ingepakt in de slaapzak en het dubbele dekbed eroverheen. We krijgen het warm en na verloop van tijd gaat de storm ook liggen.
Af en toe zweven statig een paar gieren voorbij, onder ons op een veldje grazen wat blue sheep=berggeiten. Hier in een zijdal hebben we al meer dieren gezien dan de afgelopen week.
Een jonge yak klimt het binnenplaatsje van de lodge op. Rustig besnuffelt hij de plastic stoelen, neemt hier en daar een lik. Dan posteert het zwarte behaarde dier zich voor een deur van een kamer. Helaas doet niemand de deur open. Even later wordt  het beest weggejaagd door de kok en behendig hobbelt het de trap af van het binnenplaatsje.
De avond valt met een mooie lichtshow op de hoge toppen die 1 voor 1 uitdoven. Bij de houtkachel, die gevoed wordt met koeienpoep komt het verhaal dat een paar dagen geleden een yak slachtoffer is geworden van een sneeuwluipaard. We zullen het kadaver nog zien liggen morgen. 
Om 8 uur gaan we naar bed, lezen, morgen 3 uur loen naar Tilicho Base Camp.